Suba Kamana! (Gelukkig nieuwjaar!)

Graag wil ik deze keer beginnen met iedereen een gelukkig 2068 te wensen; Suba Kamana!

Het begin van deze week, en het einde van het jaar 2067 was eigenlijk zoals de week ervoor: vooral veel verven. De buitenkant was al zo goed als af en dus waren de binnenmuren van de lokalen aan de beurt, en dit ging toch best snel. Het nadeel van het verven is dat we elke dag worden uitgenodigd om te blijven eten(lunch) bij Binod en zijn vrouw in het weeshuis. Erg lief, normaal helemaal geen probleem, maar 2x per dag Dal Bhat (rijst) eten gaat zelfs mij iets te ver! :)

In de tussentijd zien we ook het nieuwe gebouw van het weeshuis afgemaakt worden. Het ziet er heel goed uit! Omdat Binod een kleine misrekening had gemaakt bij de twee lokalen dacht ik van tevoren genoeg geld te hebben om ook het weeshuis te helpen, maar dit bleek niet helemaal het geval. Ik had al het dak en een groot deel van de stenen laten bezorgen en ik mag heel blij zijn dat een andere vrijwilliger (Manon) ook geld heeft opgehaald in Nederland, zodat er toch voor wordt gezorgd dat alles goed komt! :D

Dinsdag ben ik trouwens na de lunch met Binod de stad in geweest om een traditioneel Nepalees outfit te laten maken. Ben heel erg benieuwd! Nadat we de gekochte stof bij de kleermaker hadden gebracht kwamen we een hele optocht tegen, was erg leuk. De dag voor het nieuwe jaar is volgens een van de geloven (Ik dacht Hindoeïsme) de dag dat een goede god een kwade god had verslagen. Dit werd deels uitgebeeld in de optocht, de rest was volgens mij vooral een beetje zien en gezien worden. Maar dat maakte het zeker niet minder interessant! Wat wel leuk is om te vertellen: Het gastgezin tegenover ons is best traditioneel, die vertelden de vrijwilligers wat het festival (een vrije dag is een holiday, elke speciale gelegenheid om iets te doen zoals een optocht of kermis is een festival) inhield. Ons gastgezin had een minder traditionele uitleg over het festival: “Door dit festival hebben we 5 dagen non-stop stroom.”

De volgende dag was het oudejaarsdag. Niet heel veel bijzonders om eerlijk te zijn, net als in Nederland is er vooral ’s avonds iets te doen. Zowel wij als de vrijwilligers in het huis tegenover ons hadden niet heel lekker gegeten, dus hadden we besloten om eerst ergens een extra hapje te eten. Daarna zijn we de kroeg ingedoken waar een liveband aan het spelen was (zoals eigenlijk elke avond) tot na 0.00 uur. Dit is wel bijzonder, aangezien normaal alles om 2300 uur stopt. Dat was ook wel te merken, genoeg Nepalezen konden het extra uur zuipen niet aan. Er scheen verderop nog een festival te zijn, maar omdat dat nogal ver lopen was bleven we bij de band staan, die het nieuwe jaar inluidde met leuke muziek en erg vals gezang (wat eigenlijk ook niets nieuws is :)). Omdat een van de vrijwilligers een beetje ziek werd zijn we maar wat eerder naar huis gegaan.

Donderdag was het nieuwjaarsdag. Zoals wij in Nederland naar onze familie gaan, zo gaan de families hier samen picknicken. Vooral omdat de meeste families toch al in 1 huis wonen. Onze familie bestond uit vrienden van Arjun en Kiran. We gingen in een pick-up naar een grasstrook naast de snelweg om te eten. Omdat het ging regenen bleven we met 10 man in de pick-up, wat er vast erg vreemd uitzag. Uiteraard werd het na het (overigens erg lekkere!) eten droog. Er werd wat gedanst, veel foto’s gemaakt en daarna werd er besloten om naar huis te gaan. Maar toen we langs het festival reden waar we de dag ervoor niet naartoe gegaan waren, wilden Marjolein en ik eigenlijk ook wel even die kant op! Zo gezegd zo gedaan, met z’n alles het terrein op. Het bleek een grote kermis te zijn, en dat blijkt een reden voor Nepalese volwassenen om zich weer als kleine kinderen te gaan gedragen. Rennen naar de attracties, niet stil kunnen zitten, erg grappig! Wat ook leuk was: alle attracties hier moeten eerst worden aangezwengeld, waarna de motor een tijdje werkt, en daarna is je ritje afgelopen. Ouderwets, en in sommige attracties best een enge gedachte dat niet alles zomaar kan worden gestopt. Zeker ook als het schommelschip dicht is ter reparatie, open gaat zonder proefritje en wij in het eerste ritje zitten! :D Maar ach, het is Nepal! En de mensen hier vonden het helemaal fantastisch, en ik stiekem ook wel.

Vrijdag was een kort dagje. Het verven is eindelijk helemaal klaar! Zowel de binnen- als buitenkant is nu helemaal af. Op tijd, want woensdag begint het nieuwe schooljaar alweer. Ik moet zeggen dat het best mooi is geworden. Het schijnt dat de meubels iets later komen door problemen met elektriciteit, dus dat komt nog wel.

Omdat het de laatste dagen van een van de overburen (Annemiek) is, zijn we zaterdag uit eten gegaan. Wel grappig: Zij was nog steeds ziek(griep), Marjolein(griep) was ’s middags een beetje ziek geworden en ook ik was die dag regelmatig op de wc te vinden (alles behalve griep). Na het eten dus eigenlijk weer snel naar huis om te gaan slapen allemaal. Zondag konden we het gelukkig een beetje goedmaken, het afscheid met de kinderen van het weeshuis. Bij een meer hebben we lekker wat gezeten met een drankje en een snoepje. We zouden naar een grasveld gaan om spelletjes te spelen, maar blijkbaar betekent “we want to go to playground” in het Nepalees toch iets anders.. Gelukkig vonden de kinderen het een hele geslaagde dag. Op het einde ging het flink regenen, hagelen en onweren, gelukkig zaten we al binnen de dag af te ronden.

Op zondag ochtend had ik trouwens mijn kleding opgehaald bij de kledingmaker. Het is erg leuk geworden! Ze lachten me volledig uit toen ik het daar aan het passen was, wat heel misschien wel kwam omdat ik de broek als jas wilde aantrekken. Eigenlijk zegt dit meer over de broek dan over mij, hoewel niemand dit gaat geloven in Nederland.. :D Woensdag bij de open dag ga ik op de foto met de kinderen en doe ik de kleding aan, dus jullie krijgen zeker nog een foto hiervan!

Vandaag is de planning om Sarangkot op te lopen, een hoge berg hier die bekend staat om zijn mooie zonsopgang-uitzicht.Maar door het slechte weer zitten we te twijfelen om dit even uit te stellen. Over het slechte weer: het regenseizoen is begonnen. Het is nog altijd erg warm, een stukje benauwder dan anders alleen regent het af en toe eventjes, en soms heel hard. Maargoed, dat is alvast een manier om te wennen aan India :D

Kan iemand mij trouwens vertellen wat er hier aan de hand is qua verkiezingen? Ik kreeg een mail met de vraag of ik een vrije dag had gekregen i.v.m. stemmen. Wij hadden hier al een hoop Maoisten gezien en hadden een vaag vermoeden, maar volgens ons gastgezin worden er volgend jaar pas verkiezingen gehouden, volgens Binod ging het om de premier en in de krant stond er weer iets anders.. Het blijft Nepal! :D