Cricket, verven, open dag.

Hallo iedereen!

Alweer een ruime week geleden dat ik heb geschreven! Deze week is er niet superveel gebeurd, dus denk ik dat deze blog net zo lang wordt als anders! :D

Vorige week zaterdag ben ik lekker op pad geweest naar de plaatselijke bioscoop.  Niet om een film te kijken; de finale van het WK cricket werd uitgezonden! Nadat ik bij het worstelen en de voetbal de echte emotie mistte, was het hier eindelijk raak! De Nepalese mensen (mannen) zijn heel fanatiek bij deze sport. En hoewel ik cricket ook best interessant vond, vond ik het na 4 uur eigenlijk wel genoeg… (De eerste inning is zo rond die tijd afgelopen). In de tussentijd is het beeld op zwart gegaan (waarna de info op het scherm “wait till heavy rain stops” aangaf. Mooi spul, satelliet tv), en werden de mensen helemaal gek. Zelfs bijna rellen, maar gelukkig kwam de politie al met de taxi aangereden, die ze eerst netjes betaalden voordat ze de mensen uit elkaar gingen halen.

Na de eerste inning zijn Marjolein (die heel verstandig iets anders ging doen) en ik op Lakeside gaan eten, en overal waar je keek stond er een groot scherm en waren er Nepalese mensen aan het kijken. Niet om er slecht over te spreken, maar de sfeer was heel anders dan normaal op een zaterdagavond. Iedereen was zeer gesloten en dus zijn we maar vroeg naar huis gegaan.

Zondag zijn we voor het eerst na Chitwan en Lumbini weer eens langs het weeshuis gegaan, ook hier zijn ze begonnen met bouwen, heel goed! Gaat sneller en netter dan met “onze” bouwvakkers, dus de kinderen hebben straks een stevige nieuwe kamer. Op de terugweg zijn we bij een meisje in haar huis geweest. Dit meisje geven we normaal wiskunde, dus was wel leuk om bij een van de leerlingen binnen te kijken. Bleek een best groot huis te zijn, ik denk dat ze, zeker voor de sloppenwijk, een rijke familie zijn. De dag erna was haar zus jarig, maar aangezien je dan de hele dag aanwezig moet zijn bij een familie die geen woord Engels spreekt hebben we de uitnodiging vriendelijk afgeslagen.

Maandag zijn we eindelijk begonnen met het verven van de school! Aangezien de volgende zondag (vandaag dus) alle kinderen met hun ouders komen om hun examenresultaten te halen zit er een beetje haast achter, het moet er zeker goed uitzien! Ook omdat dit gelijk een soort ‘open dag’ is, zodat nieuwe mensen kunnen komen kijken. Het verven gaat redelijk hard, hoewel het lastig is om in de middag te verven door de hitte. We besluiten om de rest van de week ’s ochtends vroeg al te beginnen, wat aardig blijkt te werken. Ook al valt er 1 vrijwilliger uit omdat ze met haar ouders, die op bezoek zijn, naar Chitwan gaat voor een aantal dagen. Op vrijdag hadden we bijna alles af, op een paar bergjes na en de naam van de school zelf, maar die werd zaterdagochtend vroeg door een schilder gedaan :) Aangezien Marjolein een beetje misselijk was en ik last kreeg van een goede zonnesteek hadden wij zelf besloten om vanaf de volgende week (morgen) weer verder te gaan.

Soms is het hier in Nepal lekker om eventjes te ontspannen. Niet dat het leven vol stress zit, maar gewoon omdat de tijd het toelaat. Daarom ben ik op woensdagmiddag al weer aan mijn vierde boek toe, en dus ga ik op Lakeside op zoek naar On The Road van Jack Kerouac. Tijdens het lezen krijg ik al helemaal zin om de rest van het land liftend te gaan doorkruisen en ik moet af en toe even denken aan onze terugweg vanaf Lumbini. Kijken of we volgende maand op een leuke manier richting Lukla kunnen gaan reizen :). In lakeside zelf nog even een ijsje gegeten met Annemiek (vrijwilliger). Mag ook wel, het wordt hier ’s middags inmiddels al rond de 38-40 graden! Na het ijsje eigenlijk trek in nog 1, en omdat de was van Annemiek kwijt was hadden we er zelfs tijd voor! Voor de variatie toch maar een milkshake, genomen, die eigenlijk niet zo heel lekker was. Bij terugkomst thuis bleek Marjolein de sleutel een nieuwe plek te hebben gegeven. Toen ze anderhalf uur later thuiskwam kon ik eindelijk naar binnen. Gelukkig mocht ik bij de overburen naar binnen voor een lekker bakje thee.

Donderdag hebben Marjolein en ik rondgelopen in het winkelcentrumpje (Mahendrapul) en zijn we op zoek gegaan naar een tas. Beter gezegd; zij op zoek, ik er achteraan. Niets gevonden, en zelf heb ik een Carromboard gekocht., die ik vrijdag gelijk maar op de post gedaan heb richting huis, hopelijk komt hij lekker vlot aan! Die avond zijn we, ondanks mijn omgekeerde maag en hoofdpijn, naar Lakeside gegaan voor een drankje. De discotheek die daarop volgde bleek erg grappig, hoewel het in het begin erg vies leek: Leren stoelen die uitkijken op de dansvloer, het zou zo een erg slechte filmlocatie kunnen zijn. Toch best naar ons zin gehad!

Op zaterdag nog altijd niet helemaal lekker, vrij weinig uitgevoerd dus. Uiteraard wel nog even een drankje genomen onder de toeristen. Het is erg duidelijk dat het publiek heel anders is geworden de laatste tijd; vooral veel oudere mensen zijn nu hier.

Vandaag was de open dag van onze school, ook gelijk de dag dat de leerlingen hun examenresultaten konden komen ophalen! Toen we aankwamen zagen we dat de letters van de school heel mooi op het gebouw stonden, helaas komen deze foto’s wat later dan diegenen die vandaag worden geupload. Heel leuk om te zien dat veel leerlingen hun vader of moeder meenemen (al dan niet vrijwillig), ze zijn dan ineens toch wat anders dan in de klas met hun leeftijdsgenootjes. Op het rapport van de leerlingen staan de scores die ze zelf hebben behaald, samen met de hoogste score die in die klas is behaald. Daarnaast staat onderaan “hoeveelste” ze zijn geworden van de klas. Zo werd een leerling die achtste is geworden qua resultaten (uit een klas van 30!!!) verteld dat het niet goed was dat ze niet bij de eerste 4 zat. En dat terwijl ze toch mooie 7’s en 8’en had! Heel apart.

Na de open dag ben ik naar Lakeside gegaan. Het is nog maar een maandje dat we gaan spenderen in Pokhara, daarna nemen Marjolein en ik beide een andere route richting Lukla om vanaf daar richting Sagarmatha (zoek maar op :)) te lopen, waar ik ook echt enorm naar uitkijk! Dus heb ik besloten om alvast wat spulletjes bij elkaar te sprokkelen zoals thermokleding, handschoentjes, etc. En zo gaat een week weer erg snel voorbij!

Aankomende week gaan we verder met verven, het laatste stukje van de buitenkant en de binnenkant van de klaslokalen. Daarnaast ga ik samen met Binod onze maten laten opnemen zodat we de lokalen op de foto kunnen zetten met ons erbij in traditionele Nepalese kleding! Wat de week ons verder gaat brengen weet ik nog niet, maar ik heb het idee dat we ons vast wel gaan vermaken!