Examens, Jungle, Buddha en liftend weer terug

Hallo, lieve volgers! Bijna twee weken geleden dat ik iets heb geplaatst, inmiddels terug van onder anderen de jungle en dus tijd om weer een stukje te schrijven en foto’s te uploaden.

Ik hebeen aantal keer als reactie gekregen dat ik schrijf zoals ik praat… Ik hoop dat iedereen bedoelt dat ik veel humor heb, maar het zal vast wel dat andere zijn ;) Maar wees blij: Anders hadden al deze verhalen pas in Nederland gekomen! :D

Pokhara.

Zoals ik in mijn vorige blog al schreef was er vorige week weinig te doen voor ons op het schooltje. De laatste schooldag(woensdag) waren de kinderen vrij om thuis te studeren, de dag er voor hebben we vooral spelletjes gespeeld en maandag nog even wat lastige dingen doorgenomen. Nu ik terugben weet ik nog niet of de leerlingen de examens hebben gehaald, maar ik hoop dat ze iets aan me hebben gehad. In deze week zijn ook de gebouwen afgerond (woensdag) zodat Binod verf kon gaan kopen en wij vanaf aankomende week kunnen gaan beginnen.

Toen we op een dag op de terugweg van het schooltje naar Lakeside gingen om even wat te kopen ging het ineens een beetje regenen. Hier in Nepal zijn er 2 mensen die werken in een bus, de chauffeur en de jongen die halverwege de rit een keer langskomt om je te laten betalen. Aangezien de ruitenwissers het niet deden in onze bus moest de chauffeur af en toe stoppen zodat de jongen buiten de ruitenwissers kon bedienen! Erg grappig gezicht!

De examens waren begonnen, wij konden niets meer doen. Hebben wel nog even gekeken, en het zag er niet echt uit alsof niemand kon afkijken.. Maargoed, ze zullen het vast wel vaker zo gedaan hebben. De volgende dag: op naar Chitwan, de jungle!

Chitwan.

‘s Ochtends vroeg de bus, later er achter gekomen dat de gesmeerde boterhammetjes nog bij het gastgezin lagen, net als de Lonely Planet (uitgebreide reisgids). Dat begon al goed! Normaal is geen eten bij een ritje van 160 km geen problem, maar hier in Nepal duurt zo’n ritje een goede 6,5 uur! Eenmaal aangekomen in Sauraha zijn we tussen die olifanten (lopen gewoon over straat!) op zoek gegaan naar een hotelletje en een gids voor de jungle. Je kunt hier merken dat het (nog) niet heel toeristisch is, aangezien het Engels van de mensen hier vele malen slechter is dan dat van de mensen in Pokhara.

De volgende dag om 0600 uur stond onze jeep klaar om ons naar de rimboe te brengen. Na een rit van 2 uur hadden we al een aantal mooie vogels gezien, maar verder vrij weinig. Aan de rand van de jungle stapten we uit de jeep om te voet verder te gaan. Een wandeling van rond de 25 kilometer waarbij elk geluidje erg afschrikwekkend kan werken. Erg dichtbij tijgers gekomen, geluiden gehoord en verse voetsporen tegengekomen, maar ze niet gezien. Misschien achteraf gezien maar beter ook. Wel apen gezien, hertjes, olifant en aan het einde van de dag zagen we van redelijk ver af neushoorns en krokodillen, gaaf! Daarna zijn we met een bootje een rivier overgestoken om midden in de jungle te overnachten. Best lekker gegeten (Dal Bhat, maar omdat er meerdere toeristen waren deze keer maar met bestek gegeten) en daarna nog even lekker genoten van de geluiden om ons heen voordat we in slaap vielen.

De volgende morgen gingen we er vroeg op uit om via een jeep wat dichterbij de dieren te komen. Helaas is het enige dat gespot werd een groep luidruchtige Indiase mannen geweest die in onze jeep zat en alle dieren weg jaagde. En daarna nog afvragen ook waarom ze niets zagen! Gelukkig hadden we na het ontbijt (inderdaad pas na de safari) een olifantensafari; op de rug door het oerwoud. We vroegen ons af waarom er zo weinig dieren zich lieten zien, het is vaak zo dat je op de rug van een olifant dichterbij de dieren kunt komen. Even later begrepen we waarom; iets verderop waren dezelfde Indiase mannen aan hun olifantentocht bezig, lekker liedjes zingend met een biertje in de hand. Best wel een teleurstelling, maar na de lunch werd dit goed gemaakt, we mochten meedoen toen de olifanten zichzelf moesten gaan wassen! Zwemmen met de dieren, rodeo-rijden, fontein maken, erg grappig om te doen allemaal! Daarna was het tijd om weer terug te gaan naar de bewoonde wereld. We mochten blijven eten en slapen bij de man waar we onze gids hadden geboekt, erg vriendelijk! Vlak daarvoor nog naar een culturele voorstelling geweest van de Tharu, mensen die vroeger in de bossen leefden en nu in de dorpjes rondom de jungle. Erg interessant om te zien, op het einde mochten de mensen meedansen, maar alleen (uiteraard) de Indiase mensen deden dit.

De volgende dag een fietstocht gemaakt door het vlakke landschap van Sauraha. Hier kun je zien dat alles heel erg achtergebleven is, de mensen gebruiken spullen die wij in onze geschiedenisboeken zien (ploegen met koeien bijvoorbeeld) en ze keken heel raar naar ons omdat ze waarschijnlijk nog niet veel blanke mensen hadden gezien in hun leven. Na de fietstocht hebben we een laatste kans genomen om wilde dieren te zien; nog een olifantenritje door een ander deel van de bossen. En we hadden geluk! Aligator op een paar meter afstand, wilde zwijnen, herten en op het einde een neushoorn met baby, op nog geen 3 meter! Hoewel het erg gaaf was om te zien, vond ik het ergens ook heel zielig voor de baby om omsingeld te worden door 20 olifanten. Eenmaal terug de reis geregeld naar Lumbini en na het eten vroeg naar bed.

Lumbini.

Na een rit van 4 uur in Lumbini aangekomen, de geboorteplaats van Buddha. Hier is het zowaar nog minder toeristisch, hotels met 5 kamers hebben 1 gezamelijke douche en van Engels hebben de meesten niet gehoord. Omdat we tegen de grens met India zitten moeten we hier al smeren tegen de muggen, kans op malaria(en bijna 40 graden!). De volgende dag zijn we in het park geweest waarin verschillende Boeddhistische kloosters staan, of nog worden gebouwd. Hoewel dit laatste voor bijna allemaal geld, heel apart! Wel heel mooi om te zien allemaal, hoe verschillende landen hun kloosters anders bouwen. Na een lange dag fietsen eindigden we in de “heilige tuin”, waar Buddha in het jaar 623 voor Christus geboren is. De tuin was heel groot, heel mooi, en werd ook nog deels aangelegd. Vele gebedsvlaggen waren hier te zien, wat met de wind er erg mooi uitzag. In de tempel van Maya Devi lag de exacte geboorteplaats, hier binnen mochten we helaas geen foto’s nemen. Aan het einde van de dag hebben we lekker gegeten op een dakterras waardoor we goede plekken hadden om de halve finale van het WK cricket te kijken op groot scherm. Wij snapten er niks van, maar de mensen beneden gingen elke halve minuut los, dus het zal vast enerverend zijn geweest!

De volgende dag stond onze terugrit gepland. Toen de bus naar Bairawah (plaats waar we moesten overstappen) aankwam bleek deze vol te zitten, dus mochten we het dak op. Erg leuk! Samen met ons op het dak zat de jongen waar iedereen aan moest betalen, hij was een echte grappenmaker. Toen hij een vrachtwagen zag die naar Pokhara ging zei hij dat we daar maar mee mee moesten gaan. Wij vonden dit eigenlijk een best goed idee, dus lieten we hem onderhandelen over de kosten hiervan, en zo konden we uiteindelijk voor 3 euro per persoon met de vrachtwagen mee naar Pokhara. Blijkbaar doen veel mensen dit, op een gegeven moment zaten we met 6 Nepalezen in de bestuurderscabine! Na een uur of 7 kreeg de chauffeur honger en mochten we de laatste 20 km met de bus afmaken. Dit ging vrij vlot, en we zaten al snel aan het eten en een lekker warm bed.

Vanochtend heerlijk uitgeslapen, want hier in Nepal krijg je een dag vakantie na je vakantie, omdat je anders ziek kunt worden... Eigenlijk zoals het hoort! :) Gelijk maar naar de kapper geweest, expres een week niet geschoren voor deze ervaring. Voor omgerekend 70 cent heb ik me laten knippen, scheren, hoofdmassage en oogbalmassage gehad, geen slechte prijs lijkt me zo!

En zo ben ik al weer aan het einde! Morgen komen ook de andere vrijwilligers weer terug van hun trekkings en dus zullen we een hoop bij te praten hebben. Daarna gaan we beginnen met verven en daar zullen jullie ook weer uitgebreid over lezen ;)

Voor het gemak heb ik een hoop foto’s geupload, er is weer een hoop te zien! Het zijn er een stuk of 30, dus jullie kunnen weer even vooruit.

Hoe is het leven in het koude NL?