Bouwen, EHBO, voetbal, feest en (veel) kleuren!

Namaste!

Er is weer een heleboel gebeurd deze week. Zowaar geen extra vrije dagen (wat op zich wel mag, aangezien we toch maar 1 dag weekend hebben hier in Nepal), maar wel een heel leuk jaarlijks feest! Daarover later meer.

Deze week is het bouwen van de klaslokalen niet heel hard gegaan. Bouwvakkers in Nederland dulden geen tegenspraak, hier in Nepal mogen ze niet werken als de opdrachtgever (Binod in dit geval) er niet bij is om alles te corrigeren. Maar omdat 2 vrijwilligers met Binod wegwaren op maandag en dinsdag, lag de bouw even stil. Woensdag stond er ineens een nieuwe bouwvakker keihard te werken; de andere werkte te traag, dus die is nu weg (Op zich wel terecht, zelfs voor Nepalese begrippen deed hij niets! :)).

‘s Avonds kwamen we thuis met een onaangename verassing: een invasie der mieren! Even voor de duidelijkheid: mieren hier zijn ongeveer 1 cm groot! Misschien een hint dat we ons fruit sneller moeten opeten :D Maargoed, uiteindelijk in een ongediertevrij kamertje kunnen slapen.

Donderdag hebben we een hoop gedaan, zowel op als buiten school. Op school heb ik de kinderen een stukje EHBO gegeven, de stabiele zijligging met de uitleg wanneer en waarom. Op een kleedje (hun kleding mag niet vies worden omdat ze anders naar huis moeten) hebben we geoefend en ben ik er achter gekomen dat het voor sommige meisjes niet mogelijk is om een jongen aan te raken. Tijdens het oefenen dan, hoop ik. Een andere groep moest ik lesgeven over reflexen. Goede reden om lekker buiten reactiespelletjes te spelen! Vonden ze superleuk!

Na school gingen we zelf wat leuks doen, in het stadion in de buurt was een heuse internationale voetbalwedstrijd: Nepal – Buthaan. Voor 3 euro hadden we de VIP tribunes. Erg leuk, we konden zo de kleedkamers inlopen, maar de sfeer op de andere tribune was leuker, haast Europees. Het was erg leuk om te zien hoe voetbal hier beleefd wordt, het is nog echt een vorm van entertainment. Als de scheids een bal tegen zich aankrijgt hoor je het volledige publiek keihard lachen, als een speler zijn schoen uittrapt lijkt het alsof de beste grap ooit wordt verteld; iedereen ligt in een scheur. Valt het op dat ik het niet over het voetbal zelf heb? Dat heeft een reden. FC bal op het dak F6 heeft nog een hoger niveau. Desalniettemin erg leuk om mee te maken! En uiteraard hebben “we” met 1-0 gewonnen. (Ja, de tegenpartij was NOG slechter!)

Wat erg leuk is om te vertellen, is dat ik met de aanvoerder van het Nepalese team op de foto ben gegaan, en dat hij mij bedankte omdat hij het een eer vond dat een fan met hem op de foto wilde! Klinkt toch wel anders dan die vedettes die in Europa rondlopen..

‘s Avonds hebben we samen met andere vrijwilligers op het dak een beetje zitten kletsen. In Nederland moet je rond 2200 uur wel een beetje zachter gaan doen, in Nepal (21.30 uur) gooien ze van het dak boven je een emmer water over je heen als ze je iets te luid vinden. En omdat we boos waren kwam er nog een naar beneden! Wij hebben blijkbaar erg vriendelijke buren..

Vrijdag les gegeven, en op aanraden van de kinderen op het schooltje een goedkoop shirt gekocht voor zaterdag. Want op zaterdag is er een festival, iets met kleuren. Volgens de Lonely Planet: “Toeristen, neem geen camera mee als je hem heel wilt houden”. Verder had Binod mijn verjaardagspost binnengekregen (wie mij dus post wil sturen, dit moet binnen 2 weken, anders ben ik weg voor het aankomt! :D), superleuk om dat thuis op mijn gemak te bekijken! Ook zijn Marjolein en ik samen met Binod bamboo gaan kopen zodat er een start gemaakt kon worden met het dak voor de 2 klaslokalen! Voor mijn gevoel wel iets te veel, maar ik denk dat zij het hier beter kunnen inschatten dan ik. ‘s middags zijn we op het trouwfeest geweest waar ik vorige week over vertelde. Bij binnenkomst zitten bruid en bruidegom op een bankje heel blij (kijk maar op de foto hoe sarcastisch ik nu ben) alle felicitaties in ontvangst te nemen. Daarna was er een lopend buffet en uiteindelijk werd er verwacht dat de Westerlingen als eerste gingen dansen, op Nepalese muziek. Heel apart, aangezien ze zelf weigeren mee te doen en wij dus geen idee van hoe of wat hebben. Was erg gezellig, maar we moesten al redelijk vroeg weg om uit eten te gaan, het is het laatste weekend van onze huisgenoten. In een restaurant waar we binnen 5 minuten ons eten hadden (luxe! Het gemiddelde is meestal 30-45 minuten) heerlijk gegeten en nog gezellig rond een kampvuurtje gezeten. Daarna vroeg naar bed om voor te bereiden op zaterdag: Color Festival!

Wat is dat een fantastisch feest zeg! Eigenlijk is het nergens mee te vergelijken, maar je roept naar iedereen “Happy Holi” wat veel weg heeft van de beste wensen. Daarnaast loopt iedereen met poeder in verschillende kleuren en dat mag je lekker op iedereen smeren die je tegenkomt. Het begon al bij het kopen van poeder, we kregen over ons heen gesmeerd en er was blijkbaar nog een wapen: water met poeder mocht je ook gooien! Dus af en toe kwamen er emmers naar beneden (niet van de buren deze keer), waterbalonnen, etc. Helemaal geweldig! Ik moet er nog een beetje achter komen waarom we dit allemaal hebben gedaan, maar als dit in Nederland zou worden ingevoerd zou ik dat erg leuk vinden :D Het zou nog het best bij carnaval passen geloof ik. Om je een voorstelling te kunnen maken moet je maar even bij de foto’s kijken hoe het er aan toegaat. Verder hebben we ook nog een paar optochten voorbij zien komen en zijn we op tijd richting huis gegaan, op het moment dat de pubers naar buiten kwamen met eieren. Eenmaal thuis geprobeerd om uitgebreid te douchen, maar dat zul je altijd net zien: het gas is op, koud water. Toch is uiteindelijk alles nog redelijk schoon geworden, ik vrees alleen nog een beetje voor mijn kleding. Maar goed dat ik naar de kinderen geluisterd heb! En mijn camera heeft het ook overleefd, dus ik mag erg blij zijn.

Vandaag (zondag) werden we wakker en lag de krant op tafel. Het was dan wel zwart/wit, maar wij stonden op de voorpagina! Iets met “steeds meer toeristen doen ook mee aan het color festival”. Nou werden er gister wel erg veel foto’s van ons gemaakt, maar dat we er zo goed uitzagen hadden ook wij niet door! :D 

Deze week met lesgeven zal het makkelijk worden, nu vlak voor de examens is het vooral herhalen wat de kinderen zelf lastig vinden. Dat ze dit kunnen aangeven zegt al een hoop over hun zelfstandigheid. Met de examens, die donderdag beginnen, kunnen wij niet veel doen en dus gaan Marjolein en ik vrijdag naar Chitwan om de jungle in te gaan. De volgende blog zal dus iets langer op zich laten wachten. Hebben jullie mooi de tijd om te genieten van de 12 nieuwe foto’s. Dan gaan wij deze week even aanzien wat we aan de gebouwen kunnen afronden zodat we bij terugkomst al kunnen beginnen met verven!