Richting afscheid

Hallo allemaal! Namens alle Nepalezen, aan iedereen die zich aangesproken voelt: Fijne moederdag! Want waarom zou je dit op een zondag vieren, als je er ook gewoon een vrije dag (holiday) van kunt maken?

Vandaag dus lekker vrij, en dat kan ik voor een keer wel even gebruiken. Maar zoals altijd begin ik bij het begin, vorige week.

Binod nam mij apart om te benadrukken hoe blij hij is met het feit dat hij zo goed geholpen wordt. Hij hoeft zich niet in de schulden te werken, kan nu door het gebruik van 1 huis kosten besparen, de kinderen bij elkaar houden en in het schooltje inmiddels zelfs al 35 nieuwe leerlingen begroeten! Heel bijzonder gesprek, en ik denk dat iedereen die mij heeft geholpen in Nederland vanuit de grond van Binods hart bedankt wordt!

Verder uiteraard gewoon lesgegeven, en elke dag andere lessen aan andere klassen. Er is weinig structuur, vooral omdat er elke dag wel een docent afwezig is. Als iedereen er is, is er eigenlijk geen hoge nood voor mij als docent, hoewel ik wel help bij Engelse lessen. Sportlessen hebben er hier eigenlijk niet ingezeten helaas, maar ik hoop dat ik in mijn laatste week nog tijd heb om dat uit te voeren! Nu met de vele regenbuien wordt het wel een heel stuk lastiger!

Verder hebben we deze week een verjaardag gehad van een van de kinderen in het weeshuis. Onze grote meneer werd welgeteld 1 jaar, en mocht al (bijna) zelf de de taart aansnijden. Denk niet dat hij er veel van heeft meegekregen!

In het weekend is er vrij weinig gebeurd. Ik heb, samen met een lekker biertje, alvast zitten lezen over India; hoe, wat, waar, etc. Hoe meer ik er over lees, hoe meer ik er van wil zien! Aan het einde bleek dat ik niet genoeg geld had voor dit biertje, en ik moest 10 minuten heen en weer om te gaan pinnen voor welgeteld 2,95! Ik heb het idee dat ik de eerste toerist ooit in Nepal ben die een rekening niet kan betalen :D

Gister was Manon ziek, en dus gingen we naar het ziekenhuis. Het ziekenhuis is hier een beetje apart, ongeorganiseerd. Je loopt naar een loket, verteld wat je hebt en mag ergens in de wachtkamer gaan zitten. Ongeveer een half uurtje later komt de dokter ook aan in het ziekenhuis :) gesprek gehad, wachten op de uitslag. Bij het naar buiten lopen stormen alle Nepalezen naar binnen, er wordt niet omgeroepen wie er aan de beurt is. Normaal gesproken zitten er ook meerdere mensen bij de dokter binnen, Manon kreeg een voorkeursbehandeling omdat ze Westers is. Tijdens het onderzoek buiten gewacht en op tv gezien dat Bin Laden is gedood. Erg positief nieuws, maar mijn hoofd was er niet helemaal bij.

De afgelopen dagen waren namelijk moeilijk. Vorige week heeft Marjolein besloten om eerder te vertrekken. Ook al was het al een tijdje 'uit' tussen ons, we hebben hier in Nepal hele leuke tijden gehad, maar ook wel wat moeite met elkaar gehad af en toe. Ondanks alles hebben we vandaag gelukkig positief kunnen afsluiten. Beetje emotioneel werd het wel, zelfs de taxi-chauffeur ging huilen :D Ik wens haar nog veel geluk en plezier op haar reis toe, en zal haar zeker blijven volgen. En wie weet kom ik haar nog wel tegen in India!

Voor de geinteresseerden: Deze week weinig foto's, maar Marjolein heeft wat filmpjes die we beiden hebben gemaakt in de afgelopen 3 maanden online gegooid. Hier zijn de links, voor degenen die ze nog niet eerder gezien hebben:

Dit is het weeshuis: http://www.youtube.com/watch?v=GQSTEFpHUK4
Het dagelijkse ochtendritueel op school: http://www.youtube.com/watch?v=4GRoiCIF-so
Onderweg met de schoolbus met alle weeshuiskinderen erin komen we een bruggetje tegen: http://www.youtube.com/watch?v=Q6CA3H84sDk
2 filmpjes over Holi, het Kleurenfestival in Pokhara: http://www.youtube.com/watch?v=7UTZ7rQfV14 en http://www.youtube.com/watch?v=vNojnDPbv9k
Het aftellen naar nieuwjaar in onze stamkroeg: http://www.youtube.com/watch?v=CrsqeunfDwU

Ik ga vandaag genieten van mijn vrije dag en ook alvast beginnen aan het voorbereiden van mijn afscheid. Nog minder dan 2 weken, enerzijds een raar gevoel, anderzijds het begin van een heel nieuw avontuur!